Niet over praten, gewoon doen!

Voor iedereen staat als een paal boven water dat een product ‘van de hoogste kwaliteit’ moet zijn, anders kun je er net zo goed niet aan beginnen. Maar wat is kwaliteit dan precies? Zijn het nu louter de eigenschappen van iets – zonder dat daarmee een waardeoordeel wordt uitgesproken – of gebruiken we toch liever een definitie als ‘kwaliteit is de mate waarin goederen en diensten voldoen aan de eisen, behoeften en specificaties van de afnemer, klant en gebruiker’?

Om de lieve vrede te bewaren gebruiken we de laatste definitie, waarmee meteen een waardeoordeel wordt gegeven. Voldoet een product niet, dan is de kwaliteit slecht. Een product kan fysiek zijn (bier) maar ook een dienst: hoe komt dat bier op uw tafel? Met name de discussie over de kwaliteit van diensten geeft vaak aanleiding tot oeverloze gesprekken die bol staan van het onbegrip: de razendsnelle aflevering van de ene gang na de andere betekent in Amerikaanse restaurants ‘service van goede kwaliteit’, terwijl een Europeaan liever heeft dat tussen de gerechten door wat tijd wordt gegund om bij te komen.

Balans of vakmanschap
Is de kwaliteit van een India Pale Ale goed als er geen hopbloem meer bij kon in de brouwketel of lagertank, en er een smaak ontstaat alsof Muhammad Ali je voor een doedelzak aanzag en eens flink uithaalde? Of is de kwaliteit pas in orde als je het gevoel hebt een gebalanceerd, harmonieus bier te drinken, waarbij het bereiken van een extreme smaak geen doel op zich was? En bewijst balans in bier niet juist het vakmanschap van de brouwer, ofwel diens ‘kwaliteit’ als brouwer?

Beter bier dan in België
Neem Kees Bubberman. Veruit de grootste brouwer van Nederland met zijn twee meter twee, en sinds hij bij Leven in de Brouwerij onomwonden stelde dat Nederland ‘een beter bierland is dan België’ ook een totale cultheld. In datzelfde programma zei hij, toen een van de presentatoren zijn bier als ‘een beetje bitter’ bestempelde, dat bitter ‘wel een beetje mijn handtekening is’. De held! Maar altijd in balans en harmonie. Kwaliteitsbier, kortom.

Kwestie van doen
Kwaliteit houdt niet op bij balans. Een horecaondernemer tenslotte kan de kwaliteit van het te serveren bier ook maken – of breken. Hoe vaak zien we niet dat fusten of volle kratten buiten op het plaatsje worden bewaard, waar zon en regen (maar vooral sterk wisselende temperatuur) het laatste beetje leven uit het bier proberen te slaan? Of vaten bier, keurig in de kelder – naast de jankende motor van de koelmachine die de hete lucht recht op de fusten mikt, het bier plaatselijk nogmaals pasteuriserend? Of die ondernemer die het glas met de rest van het glaswerk en koffiekopjes in de vaatwasser steekt? Alle bier zegt daarna ‘ssooooOOOOpsssssssssssssss’ om volledig door te slaan…
Kwaliteit is net als beleefdheid en fatsoen: daar moet je niet over praten, dat moet je gewoon doen.